Instrukcja postępowania, w przypadku niespodziewanego znalezienia się w świecie baśni.
Spisana przez Neila Gaimana w zbiorze "Rzeczy ulotne: cuda i zmyślenia", jako podsumowanie wniosków płynących z różnych historii.
Niewykluczone, że komuś się przyda.
O ile będziecie się jej trzymać, nic nie ma prawa pójść źle -
chyba.
Spisana przez Neila Gaimana w zbiorze "Rzeczy ulotne: cuda i zmyślenia", jako podsumowanie wniosków płynących z różnych historii.
Niewykluczone, że komuś się przyda.
O ile będziecie się jej trzymać, nic nie ma prawa pójść źle -
Instrukcja
Dotknij drewnianej furtki w nigdy wcześniej niewidzianym murze,
Nim odsuniesz zasuwkę, powiedz "Proszę",
Wejdź,
I idź ścieżką.
Czerwony metalowy chochlik wisi na zielonych drzwiach,
Nie dotykaj go, ugryzie cię w palce.
Przejdź przez dom. Niczego nie bierz. Niczego nie jedz.
Ale,
Jeśli jakaś istota powie ci, że jest głodna,
Nakarm ją.
Jeśli powie ci, że jest brudna,
Umyj ją.
Jeśli zapłacze, że coś ją boli,
O ile zdołasz,
Ukój jej ból.
Z ogrodu na tyłach ujrzysz dziki las.
Studnia przy ścieżce zawiedzie cię do królestwa Zimy;
Na jej dnie rozciąga się inny kraj.
Jeżeli tu zawrócisz,
Możesz wrócić bezpiecznie;
Nie stracisz twarzy, wcale nie uznam cię za tchórza.
Gdy wyjdziesz z ogrodu, znajdziesz się w lesie.
Drzewa są tu stare. Z poszycia zerkają oczy.
Pod poskręcanym dębem siedzi staruszka. Może cię o coś poprosi;
Daj jej to. A ona
Wskaże ci drogę do zamku. Wewnątrz
Zastaniesz trzy księżniczki.
Nie ufaj najmłodszej. Idź dalej.
na polanie za zamkiem dwanaście miesięcy zasiada wokół ogniska,
Grzeją stopy i snują opowieści.
Jeśli zachowasz się grzecznie, możesz dostać dary,
Nazbierać słodkich truskawek na grudniowym mrozie.
Możesz zaufać wilkom, lecz nie mów im, dokąd zmierzasz.
Przez rzekę przeprawisz się promem. Zabierze cię przewoźnik.
(Odpowiedź na jego pytanie brzmi:
"Jeżeli odda wiosło pasażerowi, będzie mógł zejść z łodzi."
Podaj ją mu z bezpiecznej odległości).
Jeśli orzeł da ci w darze pióro, ukryj je bezpiecznie.
Pamiętaj, że olbrzymi śpią aż nazbyt mocno; że
Czarownice często zdradza ich apetyt;
Smoki mają gdzieś zawsze jeden słaby punkt;
Serca bywają dobrze ukryte,
A ty zdradzasz je słowem.
Nie zazdrość swojej siostrze:
Wiesz, że diamenty i róże,
Sypiące się z ust, są równie nieprzyjemne, jak żaby i ropuchy:
A także zimniejsze, ostrzejsze i kaleczą.
Zapamiętaj swe imię.
Nie trać nadziei - znajdziesz to, czego szukasz.
Ufaj duchom. Ufaj tym, którym pomogłeś, bo oni też ci pomogą,
Ufaj snom.
Ufaj swemu sercu i swej historii.
Gdy zechcesz wrócić, idź tą samą drogą.
Przysługa za przysługę, długi zostaną spłacone.
Nie zapominaj o dobrym wychowaniu.
Nie oglądaj się za siebie.
Dosiądź mądrego orła (nie spadniesz),
Dosiądź srebrzystej ryby (nie utoniesz),
Dosiądź szarego wilka (mocno chwyć się futra).
W sercu wieży kryje się robak; to dlatego nie będzie stać wiecznie.
Kiedy dotrzesz do domku, od którego zaczęła się twoja podróż,
Poznasz go, choć wyda ci się mniejszy, niż sądziłeś.
Idź ścieżką przez furtkę, którą widziałeś wcześniej tylko raz,
I wracaj do domu. Albo stwórz sobie nowy dom.
Albo odpocznij.
Nim odsuniesz zasuwkę, powiedz "Proszę",
Wejdź,
I idź ścieżką.
Czerwony metalowy chochlik wisi na zielonych drzwiach,
Nie dotykaj go, ugryzie cię w palce.
Przejdź przez dom. Niczego nie bierz. Niczego nie jedz.
Ale,
Jeśli jakaś istota powie ci, że jest głodna,
Nakarm ją.
Jeśli powie ci, że jest brudna,
Umyj ją.
Jeśli zapłacze, że coś ją boli,
O ile zdołasz,
Ukój jej ból.
Z ogrodu na tyłach ujrzysz dziki las.
Studnia przy ścieżce zawiedzie cię do królestwa Zimy;
Na jej dnie rozciąga się inny kraj.
Jeżeli tu zawrócisz,
Możesz wrócić bezpiecznie;
Nie stracisz twarzy, wcale nie uznam cię za tchórza.
Gdy wyjdziesz z ogrodu, znajdziesz się w lesie.
Drzewa są tu stare. Z poszycia zerkają oczy.
Pod poskręcanym dębem siedzi staruszka. Może cię o coś poprosi;
Daj jej to. A ona
Wskaże ci drogę do zamku. Wewnątrz
Zastaniesz trzy księżniczki.
Nie ufaj najmłodszej. Idź dalej.
na polanie za zamkiem dwanaście miesięcy zasiada wokół ogniska,
Grzeją stopy i snują opowieści.
Jeśli zachowasz się grzecznie, możesz dostać dary,
Nazbierać słodkich truskawek na grudniowym mrozie.
Możesz zaufać wilkom, lecz nie mów im, dokąd zmierzasz.
Przez rzekę przeprawisz się promem. Zabierze cię przewoźnik.
(Odpowiedź na jego pytanie brzmi:
"Jeżeli odda wiosło pasażerowi, będzie mógł zejść z łodzi."
Podaj ją mu z bezpiecznej odległości).
Jeśli orzeł da ci w darze pióro, ukryj je bezpiecznie.
Pamiętaj, że olbrzymi śpią aż nazbyt mocno; że
Czarownice często zdradza ich apetyt;
Smoki mają gdzieś zawsze jeden słaby punkt;
Serca bywają dobrze ukryte,
A ty zdradzasz je słowem.
Nie zazdrość swojej siostrze:
Wiesz, że diamenty i róże,
Sypiące się z ust, są równie nieprzyjemne, jak żaby i ropuchy:
A także zimniejsze, ostrzejsze i kaleczą.
Zapamiętaj swe imię.
Nie trać nadziei - znajdziesz to, czego szukasz.
Ufaj duchom. Ufaj tym, którym pomogłeś, bo oni też ci pomogą,
Ufaj snom.
Ufaj swemu sercu i swej historii.
Gdy zechcesz wrócić, idź tą samą drogą.
Przysługa za przysługę, długi zostaną spłacone.
Nie zapominaj o dobrym wychowaniu.
Nie oglądaj się za siebie.
Dosiądź mądrego orła (nie spadniesz),
Dosiądź srebrzystej ryby (nie utoniesz),
Dosiądź szarego wilka (mocno chwyć się futra).
W sercu wieży kryje się robak; to dlatego nie będzie stać wiecznie.
Kiedy dotrzesz do domku, od którego zaczęła się twoja podróż,
Poznasz go, choć wyda ci się mniejszy, niż sądziłeś.
Idź ścieżką przez furtkę, którą widziałeś wcześniej tylko raz,
I wracaj do domu. Albo stwórz sobie nowy dom.
Albo odpocznij.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz